Çocuk Resminde Oyun Olarak Çizim

Piaget, ilk çocukluktaki karalamaları “Saf Oyun” olarak niteler.Ona göre çizim, çocukların dış dünyayı algılayış biçimlerini gösterir. Bu nedenle de çizimleri zihinsel imgelerin ortaya çıkışı olarak değerlendirmiştir.

Luquet (1927), çocukların çizimlerini daha ilk yaşlarından itibaren ele alarak, çocuk resimleri aracılığıyla onlarda işlenebilecek gelişim evrelerinden söz etmiştir. Bu evreler şunlardır:


1.Saf karalama evresi (3-4 yaş): Çizgiler düzensizdir.

2.Yorumlu karalama evresi (4-5 yaş): Bu evrede çocuk çizgilerine bir anlam yükler.Karalama biçimindeki çizgilere verilen anlamlar, yapılan yorumlar istikrarsız ve rastlantısaldır.

3.Başarısız gerçekcilik evresi (5-6 yaş): Bu dönemde çocuk ne yapacağına karar vererek çizime başlamasına rağmen bütünü oluşturabilecek çizgileri doğru olarak yerleştiremez.

4.Zihinsel gerçekcilik evresi (6-7 yaş): Çocuklar 5 yaşından sonraki bu evrede gördüklerini değil, bildiklerini çizerler.

5.Görsel gerçekcilik evresi (7-8 yaş): Yalnızca bakış açısından çizimlerin görüldüğü bu son aşamada çocuk 8 yaşına gelmiştir.


Düşünme, temelde büyük ölçüde algısal niteliktedir; başka bir deyişle erken yaştaki çizim uygulamaları, her türlü öğrenim alanındaki görsel eğitimde önemli bir rol oynayabilir.

Çizimde bir resimsel simgeler dizisi kullanmak, ileride çocuğun matematik, yazılı dil gibi diğer temsil edici dizgeleri edinmesini kolaylaştırır.


Turan Vardar
Rekor Sanat - Resim Öğretmeni